De jaren 70, te midden van politieke discussies over een al dan niet oafhankelijk Suriname, voert Jules zijn  eigen persoonlijke autonomie in de kunst. Zekerder van zichzelf, zijn kunnen en zijn ambities. 

Hij keert terug naar Suriname na zijn opleiding in Nederland. Vastberaden om in zijn land een gedegen opleiding voor jonge kunstenaars op te zetten. Het Nationaal Instituut voor Kunst en Kultuur, NIKK wordt geboren.

Jules raakt steeds meer gevestigd als beeldend kunstenaar. Hij uit zich in poezie en brengt in 1971 zijn eigen dichtbundel uit.,'Wanneer de rukwind komt'.

In deze periode raakt Jules ook steeds meer actief in de politiek. Strijdt voor een autonoom Suriname, op politiek vlak maar ook op het gebied van de beeldende vorming.  Hij sluit zich aan bij de commissie die zich buigt over een ontwerp voor een nieuwe Surinaaamse vlag. Een keerpunt in de geschiedenis van Suriname. Jammergenoeg maakt Jules de onafhankelijkheidsviering zelf niet mee, hij zit op dat moment in de USA. 

Terwijl het NIKK steeds meer vorm krijgt, is Jules als kunstenaar ook op zoek naar eigen persoonlijke vernieuwing.  Hij vraagt een studiebeurs aan, meldt zich aan bij de New York University en wordt er aangenomen.

Eind 1974 vetrekt hij naar New York om er zijn Masters in Arts te kunnen doen.

Het gezin verhuist enkele maanden later richting Jules. Ze wonen er tot 1976.

Jules ontdekt hier het nieuwe realisme: photorealisme heeft zijn aandacht. Als hij terugkeert na zijn studie, neemt hij deze nieuwe stroming mee naar Suriname.  Het werk van CHIN wordt vanaf dat moment voornamelijk super realistisch.